Przejdź do głównej zawartości

Rozwój emocjonalny dziecka - Ćwiczenia cz. 3 - Nazywanie emocji

W tej części cyklu na temat rozwoju emocjonalnego dziecka przygotowałam dla was kilka wskazówek i jedno mocne ćwiczenie, które uczy dzieci nazywania emocji. „Całe nasze życie, to życie w sferze słów. Tyle widzimy, ile potrafimy nazwać” - napisał Grzegorz Leszczyński. Język jest zarówno zwierciadłem duszy, jak i narzędziem poznania świata zewnętrznego i wewnętrznego. A to, czego nie umiemy nazwać… ignorujemy, w pewnym sensie nie istnieje. Poprzednią część znajdziesz tutaj.

Wskazówka 1. Wszystko zaczyna się od nas samych. Jeśli i my chcemy robić postępy w rozwoju emocjonalnym, starajmy się w naszych rozmowach z bliskimi opisywać zwłaszcza te uczucia, które trudno nam nazwać. Szukajmy dla nich imion, wydrukujmy sobie listę emocji. Gdy potrafimy nazwać swoje stany emocjonalne, możemy je zrozumieć i próbować odnaleźć sens w gąszczu emocji. Podobnie mają dzieci. Dzięki temu będzie nam łatwiej zrozumieć naszego partnera, dzieci i innych ludzi.

Często zapytani o to, jak spędziliśmy czas, jak było, odpowiadamy: „Fajnie!”. Trudno nam oddać słowami nastrój chwili, gdy nie mamy w tym wprawy. W podobny sposób będą potem rozmawiały z nami nasze dzieci. Krótka to i nieciekawa może być rozmowa. ;) 

Wskazówka 2. Prawdą jest, że kto nie posiada bogatego słownictwa, ten nie umie prowadzić interesujących dialogów. Na pewnym etapie rozwoju wszystko jest fajne: przedszkole, zabawa, buty, wycieczka… Zwracajmy uwagę, aby dziecko od najmłodszych lat poznawało wiele słów służących do nazywania nastrojów. 

NAZYWANIE NASTROJÓW - ĆWICZENIE DLA DZIECI W WIEKU 8-12 LAT

Ćwiczenie w tej wersji przeznaczone jest dla dzieci od drugiej do czwartej klasy szkoły podstawowej. ale możecie je dostosować do wieku swoich. Mówicie dzieciom: „Od każdej litery alfabetu może rozpoczynać się nazwa jakiegoś uczucia. Spróbujcie znaleźć przynajmniej po jednym przymiotniku do każdej litery!”
Oto kilka przykładów:
Apatyczny
Beztroski
Ciekawski
Doniosły
Egoistyczny
Filuterny
Gruboskórny
……aż do… 
Zdezorientowany

Wskazówka 3. Poświęcajcie temu ćwiczeniu dużo czasu: 
  • Proś dzieci o wyjaśnienie wymienionych uczuć, aby opisały, co czują, jak wtedy wyglądają, czego chcą. 
  • Pomagaj zadając pytania. 
  • Staraj się jak najmniej sugerować. 
  • Czasem pomóż opowiadając, jak Ty się wtedy czujesz – dziecko może odbierać to trochę inaczej, niech porówna. Może chodziło o to samo? :)
Wskazówka 4. Kiedy jest większa grupa dzieci i więcej czasu, pobawcie się układając z każdym przymiotnikiem ciekawe, zabawne lub prawdziwe zdania. Na przykład: Moja mama jest zmartwiona, kiedy nie przychodzę punktualnie do domu.

Wskazówka 5. Można zrobić z tego konkurs lub zawody, pokazując zdrową rywalizację w słusznym celu. „Umiejętność pełniejszego nazywania, to lepsza umiejętność nazywania rzeczywistości” – powiada Grzegorz Leszczyński. A ćwiczenie zaczerpnęłam ze wspaniałej książki „Skarbnica edukacji dobrego serca” Charmaine Liebertz. Polecam bardzo, jest pełna cudownych ćwiczeń i zabaw na temat rozwijania umiejętności związanych z inteligencją emocjonalną u dzieci. Komentarze jak zwykle są mile widziane :)

Jeśli spodobał Wam się ten cykl artykułów, możecie dać mi znać o tym, stawiając dla Wychowacdziecko.pl wirtualną kawę: buycoffee.to/wychowacdziecko.pl Dziękuję! :) <3

Następny artykuł:Jak pomagać dziecku budować własne poczucie wartości?
Barbara Dziobek
www.WychowacDziecko.pl

NAJCZĘŚCIEJ CZYTANE

Komentarze

Prześlij komentarz

Dziękuję za Twój wpis!