WychowacDziecko.pl - Barbara Dziobek

  To myśli są tym, co szczęśliwie układa człowiekowi życie , pisał  Marek Aureliusz , jeden z najwybitniejszych i najlepiej wykształconych cesarzy Rzymu nazywany "Mądrym". I jest to najbardziej prawdziwa myśl na ten temat, jaką możesz znaleźć. Jak nauczyć dzieci myśleć w ten sposób, aby mogły wieść spełnione, szczęśliwe życie ? Trzeba najpierw samemu tego się nauczyć - i dobra wiadomość jest taka, że każdy niezależnie od wieku może to zrobić - i nigdy nie jest za późno. PRZYCZYNA CIERPIENIA Niestety zazwyczaj nasz sposób myślenia działa w dokładnie odwrotny sposób. To przez nasze myśli jesteśmy niespokojni, zestresowani, zagniewani, smutni, zalęknieni, pełni złości lub poczucia winy. I daleko nam do szczęścia. Nie przychodzi nam do głowy, by poddać w wątpliwość myśli, przez które tak się czujemy i które doprowadzają nas do takiego stanu. Często wciąż te same. Również myśli mogą sprawić, że będziemy czuli się spokojnie, radośnie, błogo, pełni nadziei, podekscytowani, k

Trudno jest wychować szczęśliwe dzieci , jeśli samemu nie jest się szczęśliwym człowiekiem. Rodzice otrzymują wiele rad, jednak od przeczytania ich do zastosowania dzieli nas milowy krok. Ta odległość bierze się stąd, że nie wiedząc jak samemu być szczęśliwym , zastosowane w sposób mechaniczny wskazówki okazują się zupełnie nieskuteczne. Zrealizowanie celu, jakim jest wychowanie autentycznego, spełnionego człowieka, polega na tym, aby samemu dowiedzieć się najpierw dla siebie, na czym to polega. Bardziej świadomy rodzic - to bardziej świadomy siebie człowiek. RECEPTA NA WYCHOWANIE SZCZĘŚLIWEGO DZIECKA Jeden z przepisów na to, j ak wychować dziecko na szczęśliwego człowieka , można znaleźć w poczytnej prasie. Wydaje się, że wystarczy wymieszać ze sobą te składniki: - Kochaj je bezwarunkowo. - Pozwól mu być sobą. - Zaakceptuj jego negatywne emocje.  - Zapewnij mu poczucie bezpieczeństwa. - Ucz je optymistycznego patrzenia na świat. To może być równie dobrze przepis na porażkę i wychowan

Udane relacje z dziećmi są jedną z ważniejszych części sukcesu życiowego  i poczucia spełnienia, dlatego świadome rodzicielstwo nabiera coraz większego znaczenia. Stąd tak duża popularność Rodzicielstwa Bliskości czy Porozumienia bez Przemocy . Jednak nie zawsze zdajemy sobie sprawę, że aby je w pełni i autentycznie włączyć w codzienne życie, musimy  połączyć je z  rozwojem naszej świadomości, nie tylko jako rodziców, ale jako ludzi . Wiąże się to z byciem świadomym zarówno tego, co przeżywa dziecko, jak i co się dzieje w nas samych.  Uświadamianie sobie swoich ukrytych myśli, uczuć, motywów, przekonań, które kierują każdą naszą decyzją i naszym życiem, ma największe znaczenie w świadomym wychowaniu dziecka .  Często szukamy na zewnątrz rozwiązań dla naszych problemów w relacjach z dziećmi i zmagamy się z nimi nie wiedząc, że walczymy sami ze sobą. Nie widzimy naszych własnych  ograniczających przekonań , które cichutko mówią nam: jaki ktoś jest, jakie coś jest, jacy my jesteśmy. To

Wojna, która się wydarza na Ukrainie, każe nam się zastanowić nad ideą ataku - szczególnie w odniesieniu do świadomego wychowania dzieci . Zdarza nam się atakować słownie lub fizycznie nasze dzieci i partnerów i bywa, że jesteśmy lub czujemy się atakowani. Okres zamknięcia, stres, napięcie, przymusowe przebywanie ze sobą dłużej niż to konieczne, spowodowały wojny w naszych głowach, sercach, domach. A co jeśli wszystko się powtórzy? Co się wydarzy, jeśli znowu przez jakiś czas zostaniemy zamknięci z rodziną? Co byście chcieli, aby było inaczej? Czego chcielibyście być świadomi jako rodzice ? Jakie umiejętności chcielibyście posiadać? Jak chcielibyście się czuć i zachowywać tym razem?  To wszystko zależy od nas samych. Tak, to jak się czujemy, w istocie nie zależy od samej sytuacji, ale od tego jaki mamy do niej stosunek, co o niej myślimy - czyli od naszej interpretacji tego co się wydarza. Dlatego warto zastanowić się nad tym, co działo się w naszych relacjach i dlaczego? Jeśli był

Pandemia pokazała prawdę dotyczącą tego, jak radzimy sobie z samymi sobą, naszymi trudnymi emocjami , frustracją i złością , a dalej idąc z gniewem i agresją. Teraz stańmy w prawdzie wobec siebie. Nikomu nie musimy o tym mówić, bo nikt nie chce być osądzany, ale bądźmy szczerzy ze sobą - to jesteśmy sobie winni. Jak sobie poradziliśmy? To nic trudnego być świadomym rodzicem  dobrym i miłym dla najbliższych, kiedy wszystko jest w porządku. Kiedy nam się układa, albo kiedy widujemy się sporadycznie. Znacznie trudniej jest, kiedy coś wali nam się na głowę, mamy problemy w pracy czy finansowe, albo musimy spędzić dłuższy czas z rodziną. Co takiego się dzieje, że zamiast odczuwać radość, jesteśmy zmęczeni tym i rozdrażnieni? WZROST PRZEMOCY PODCZAS PANDEMII Raporty z Chin, Wielkiej Brytanii, Hiszpanii czy ze Stanów Zjednoczonych wskazują na poważny wzrost liczby przypadków przemocy w rodzinie od czasu wybuchu pandemii. Potwierdzają to także polskie organizacje pozarządowe – od końca ma

Kochana Mamo, Kochany Tato!  Przyszedł czas  na współczucie, na uświadomienie, na zmianę, na lepsze poznanie i pokochanie siebie. Im lepiej znacie siebie, tym mniej boicie się swoich uczuć, uczuć swoich dzieci - i siebie nawzajem.  To czas na poznanie siebie samego, bo im lepiej znacie siebie samych, tym mniej boicie się zmian na świecie, jesteście bardziej odważni, kreatywni i potraficie poradzić sobie z każdym kryzysem. Wiecie na co Was stać i nie musicie obiecywać rzeczy, których tak na prawdę nie macie zamiaru zrobić. Gdy znacie samych siebie, potraficie zachować spokój w naszych wspólnych sporach i nie wybuchać, nawet kiedy jesteście zmęczeni. Potraficie powiedzieć o co Wam chodzi - bo wiecie o co Wam chodzi. Potraficie dać nam wsparcie, gdy jest to potrzebne i nie wychodzić przed szereg, kiedy nikt tego nie oczekuje. W rezultacie jesteście lepszymi i bardziej spełnionymi ludźmi i lepszymi i bardziej szczęśliwymi rodzicami. Jesteście wówczas bardziej świadomi, a przecież o d Wasze

Prawie każdy rodzic, który ma więcej niż jedno dziecko zastanawia się, dlaczego dzieci są zazdrosne o siebie, kłócą się i są wobec siebie złośliwe. Nieliczni twierdzą, że ich dzieci nie są o siebie zazdrosne. Ale to nie znaczy, że nie ma zazdrości, po prostu nie wypada jej okazywać… przy rodzicach. Jednak taka postawa w niczym nie pomaga, bo zaprzeczając czemuś, nie możemy nad tym pracować.  Jakie techniki stosują skuteczni rodzice, którym udało się zapanować nad zazdrością dzieci? Jak rozpoznają zazdrość i jak właściwie postępują, aby uniknąć konfliktów między rodzeństwem? Jak uczą swoje dzieci kochać się i szanować nawzajem?  Szczególnie duża rywalizacja występuje, gdy między dziećmi jest niewielka różnica wieku.  Czy wiesz, że można zmniejszyć rywalizację między dziećmi za pomocą akceptacji? Zauważyłam, jak wiele zależy od samego rodzica. Bo to nie jest tak, że dzieci po prostu zawsze są zazdrosne o siebie i że nic nie możesz zrobić. Może się zdziwisz, ale rodzeństwo zazwyczaj rywal

Co sprawia, że jako rodzice mamy różne zakresy akceptacji? Na czym polegają główne różnice w sposobie akceptowania dzieci? Sprawdźcie jakim typem rodzica jesteście i skąd się bierze wasz zakres akceptacji dla dziecka. Dlaczego w zależności od dziecka zmienia się nasza akceptacja? I czy można z tym coś zrobić? Trudno jest być przez cały czas akceptującym rodzicem, ponieważ zachowanie dziecka czasem wymaga skorygowania. Czy zauważyliście, że niektórzy ludzie mają tak, że nie podoba im się większość rzeczy, które robią ich dzieci? Czasem ich dzieci robią coś, co wam absolutnie nie przeszkadza i macie wrażenie, że właściwie nikomu by to nie przeszkadzało, a jednak ich matka lub ojciec stale zwraca im uwagę.  ZAKRESY AKCEPTACJI RODZICÓW Wy sami możecie należeć do tej grupy rodziców, pytanie tylko, czy sobie to uświadamiacie! :) Ale wszystko od początku. Ogólnie rzecz biorąc są trzy grupy rodziców w zależności od zakresu akceptacji, jakim darzą swoje dzieci. Mały zakres akceptacji Jeśl