Bunt dwulatka - Złość rodzica na dziecko

Dzisiaj kolejny, przedostatni już krok z dwunastu, które prowadzą do porozumienia z dzieckiem w wieku buntu i przekory: złość rodzica na dziecko. Zatem panuj nad swoją złością, bo jest wiele sytuacji, w których trudno jest zachować spokój w obliczu zachowania dziecka. Zwłaszcza, że bardzo często zachowanie dziecka nie jest źródłem naszej złości, a jedynie jej wyzwalaczem. 

Złość na dziecko pojawia się przede wszystkim wtedy, gdy czujemy bezsilność lub ogarnia nas bezradność. Często jesteśmy zmęczeni czy niewyspani i dlatego nie mamy już siły i cierpliwości. Nie wytrzymujemy, więc wybuchamy.

Co nam pomoże uniknąć wybuchu złości na dziecko? Mam dla Was 4 ważne wskazówki, które łatwo wprowadzić w życie. Zwłaszcza jeśli posiadacie do tego odpowiednie umiejętności (ale tego zawsze można się nauczyć) oraz plan w razie awaryjnych sytuacji.

Pierwsza wskazówka: Zadbaj o swoje potrzeby

Powodem trudności w zapanowaniu nad złością może być nie zadbanie o swoje własne potrzeby czy wygodę. Np. jesteś zmęczona lub spieszysz się, jesteś zdenerwowana z jakiegoś powodu, lub przygnębiona jakimś niepowodzeniem. Możesz też czuć zawstydzenie z powodu ataku złości u dziecka. 

Przyjrzyj się z dystansu momentom, kiedy złościsz się na zachowanie swojego dziecka. Zwróć uwagę na to, jak często stają się one dla Ciebie okazją do odreagowania spraw nie związanych z nim...

Druga wskazówka: Nie używaj przemocy

Gdy dziecko zrobi Ci awanturę w miejscu publicznym w pierwszej chwili chcesz je po prostu uciszyć. Idąc za tym impulsem możesz zrobić różne rzeczy. Najgorszą z nich jest danie dziecku klapsa. Przemoc fizyczna w jakiejkolwiek postaci tylko pogarsza sprawę. 

Jaki przyniesie skutek? 

• Po pierwsze powodujesz ból i poczucie niezrozumienia, a w następnej kolejności jeszcze większą bezsilność i wściekłość dziecka.
• Po drugie uczysz dziecko, że w trudnych sytuacjach można reagować agresją i że bicie pozwala osiągnąć cel.
• Po trzecie odbierasz dziecku poczucie własnej wartości i wiarę w Twoją miłość.

Trzecia wskazówka: Zmień sytuację

Jeżeli czujesz, że wzbiera w tobie taka wściekłość, że masz ochotę uderzyć dziecko - zmień sytuację. 

1. Jeśli w tym momencie jest ktoś, kto może zająć się dzieckiem:

- pozostaw je pod opieką, 

- odejdź na bok 

- i ochłoń. 

2. Jeśli jesteś z dzieckiem sama w domu, wyjdź do drugiego pokoju, na balkon, albo stań w otwartym oknie i przeczekaj - oddychaj powoli i głęboko. 

3. Dziecku powiedz, że jesteś bardzo zdenerwowana i że musisz odpocząć chwilę. 

4. Napij się wody, umyj twarz, rozpłacz się, jeśli musisz dać ujście emocjom, ale nie bij dziecka.

Czwarta wskazówka: Okaż sobie empatię

Postaraj się zagłębić w swoją potrzebę, która spowodowała irytację, złość, wybuch. 

• Okaż sobie tyle empatii i zrozumienia ile potrzebujesz. 
• Nie potępiaj siebie, ani nie wzbudzaj poczucia winy. 
• Przeanalizuj sytuację i wyciągnij wnioski.
• Tak samo odnieś się do dziecka (zastosuj trzy powyższe).

Ono złości się i płacze dlatego, że próbuje zaspokoić swoje potrzeby, tak jak potrafi, a nie dlatego, że jest złe czy złośliwe z natury. Za chwilę, lub dwie, gdy minie Wasza złość, spojrzysz na całą sytuację z większym zrozumieniem. Specjalnie w tym celu stworzyłam kurs internetowy dla rodziców na temat tego, jak radzić sobie ze złością swoją i dziecka. Zobacz tutaj.

Autorka artykułu

Barbara Dziobek - rodzic, pedagog, coach i trener, specjalista terapii RTZ

Pasjonatka świadomego rodzicielstwa, autorka artykułów, poradników, warsztatów, kursów on-line dla rodziców. Specjalizuje się w radzeniu sobie z trudnymi emocjami oraz uzdrawianiu relacji rodzice - dzieci. Podkreśla, jak ważna jest świadomość w wychowaniu. Prowadzi rodziców do ich własnego rozwoju poprzez wgląd i lepsze poznanie samego siebie, co skutkuje stworzeniem szczęśliwych i harmonijnych związków nie tylko z dziećmi.