Dzisiaj kolejny, przedostatni już krok z dwunastu, które prowadzą do porozumienia z dzieckiem w wieku buntu i przekory: złość rodzica na dziecko. Zatem panuj nad swoją złością, bo jest wiele sytuacji, w których trudno jest zachować spokój w obliczu zachowania dziecka. Zwłaszcza, że bardzo często zachowanie dziecka nie jest źródłem naszej złości, a jedynie jej wyzwalaczem.
Złość na dziecko pojawia się przede wszystkim wtedy, gdy czujemy bezsilność lub ogarnia nas bezradność. Często jesteśmy zmęczeni czy niewyspani i dlatego nie mamy już siły i cierpliwości. Nie wytrzymujemy, więc wybuchamy.
Co nam pomoże uniknąć wybuchu złości na dziecko? Mam dla Was 4 ważne wskazówki, które łatwo wprowadzić w życie. Zwłaszcza jeśli posiadacie do tego odpowiednie umiejętności (ale tego zawsze można się nauczyć) oraz plan w razie awaryjnych sytuacji.
Pierwsza wskazówka: Zadbaj o swoje potrzeby
Powodem trudności w zapanowaniu
nad złością może być nie zadbanie o swoje własne potrzeby czy wygodę. Np. jesteś zmęczona lub spieszysz się, jesteś zdenerwowana z jakiegoś powodu, lub przygnębiona
jakimś niepowodzeniem. Możesz też czuć zawstydzenie z powodu ataku złości u
dziecka.
Przyjrzyj się z dystansu momentom, kiedy złościsz się na zachowanie
swojego dziecka. Zwróć uwagę na to, jak często stają się one dla Ciebie okazją do
odreagowania spraw nie związanych z nim...
Druga wskazówka: Nie używaj przemocy
Gdy dziecko zrobi Ci awanturę w miejscu publicznym w pierwszej chwili chcesz je po prostu uciszyć. Idąc za tym impulsem
możesz zrobić różne rzeczy. Najgorszą z nich jest danie dziecku klapsa. Przemoc
fizyczna w jakiejkolwiek postaci tylko pogarsza sprawę.
Jaki przyniesie skutek?
- Po pierwsze powodujesz ból i poczucie niezrozumienia, a w następnej kolejności jeszcze większą bezsilność i wściekłość dziecka.
- Po drugie uczysz dziecko, że w trudnych sytuacjach można reagować agresją i że bicie pozwala osiągnąć cel.
- Po trzecie odbierasz dziecku poczucie własnej wartości i wiarę w Twoją miłość.
Trzecia wskazówka: Zmień sytuację
Jeżeli czujesz, że wzbiera w tobie taka wściekłość, że masz ochotę
uderzyć dziecko - zmień sytuację.
1. Jeśli w tym momencie jest ktoś, kto może zająć
się dzieckiem:
- pozostaw je pod opieką,
- odejdź na bok
- i ochłoń.
2. Jeśli jesteś z
dzieckiem sama w domu, wyjdź do drugiego pokoju, na balkon, albo stań w
otwartym oknie i przeczekaj - oddychaj powoli i głęboko.
3. Dziecku powiedz, że
jesteś bardzo zdenerwowana i że musisz odpocząć chwilę.
4. Napij się wody, umyj
twarz, rozpłacz się, jeśli musisz dać ujście emocjom, ale nie bij dziecka.
Czwarta wskazówka: Okaż sobie
empatię
Postaraj się zagłębić w swoją potrzebę, która spowodowała irytację, złość, wybuch.
- Okaż sobie tyle empatii i zrozumienia ile potrzebujesz.
- Nie potępiaj siebie, ani nie wzbudzaj poczucia winy.
- Przeanalizuj sytuację i wyciągnij wnioski.
- Tak samo odnieś się do dziecka (zastosuj trzy powyższe).
Autorka artykułu
Barbara Dziobek - rodzic, pedagog, coach i trener, specjalista terapii RTZ
Pasjonatka świadomego rodzicielstwa, autorka artykułów, poradników, warsztatów, kursów on-line dla rodziców. Specjalizuje się w radzeniu sobie z trudnymi emocjami oraz uzdrawianiu relacji rodzice - dzieci. Podkreśla, jak ważna jest świadomość w wychowaniu. Prowadzi rodziców do ich własnego rozwoju poprzez wgląd i lepsze poznanie samego siebie, co skutkuje stworzeniem szczęśliwych i harmonijnych związków nie tylko z dziećmi.
Dziękuje za cenne i proste wskazówki!
OdpowiedzUsuń