Nie mów NIE

Po przeczytaniu wstępu oraz pierwszej części ta rada nie wyda Ci się już tak absurdalna. Dlaczego nie mówić NIE? Powód jest prosty. Zwykle nadużywamy tego słowa i tak się składa, że - niestety - słowem, które dziecko słyszy najczęściej jest słowo "nie".

Skoro słyszy, że Ty je mówisz tak ochoczo i z takim entuzjazmem, jak tylko zaczęło chodzić, dlaczego sobie miałoby odmawiać tej przyjemności, jak tylko nauczy się je wypowiadać? ;)

Dlaczego NIE odmawiać dziecku?

Dzieci uczą się przez naśladowanie dorosłych, dlatego częste mówienie “nie” do dziecka, powoduje, że zaczyna robić to samo. Dla dziecka najważniejsze jest nie to co mówisz, że powinno robić, ale to co robisz, jak się zachowujesz. Skoro wiesz, że dziecko uczy się przez naśladownictwo, warto wykorzystać tę wiedzę na jego temat. W jaki sposób?


Czego dziecku nie odmawiać?

Nie odmawiaj dziecku kontaktu. Bądź dostępna, kiedy dziecko do Ciebie przychodzi i za każdym razem zaspokajaj jego potrzebę bliskości. Tym samym zaspokajasz również potrzebę bezpieczeństwa, schronienia, a przy okazji możesz zauważyć w porę inne: pragnienia i głodu.

Czasem dziecko potrzebuje Ciebie na 5 minut, aby się upewnić, że jesteś blisko i darzysz je bezwarunkową miłością, jakiej potrzebuje do prawidłowego rozwoju i wzrostu psychiki oraz ciała.

Kiedy jesteś dla dziecka zawsze dostępna - gdy tego potrzebuje - wówczas ono jest bardziej spokojne i zrównoważone. Nie musisz się obawiać, że je w ten sposób rozpieścisz. Rozpieszczasz je, gdy nadskakujesz mu, narzucasz mu się z towarzystwem, jedzeniem, napojami, a ono jest zajęte czymś innym. Również wtedy, gdy pozwalasz na coś, na co w głębi ducha się nie zgadzasz.

Reaguj spokojnie na dziecięce "nie"

Twoje dziecko, dwulatek, orientuje się już, że jest odrębną osobą i może mieć własne zdanie. Używa słowa “nie” po to, aby podkreślić swoje niezależne bycie, a nie z przekory czy złośliwości. Zasada jest taka: im częściej mówisz swojemu dziecku “nie”, gdy sygnalizuje swoje potrzeby, tym częściej ono będzie używało tego słowa.

Ty i dziecko potrzebujecie równowagi 

Co Wam ją zapewni? Nie ignoruj dziecka, kiedy daje znać, że Cię potrzebuje, ale też nie stawiaj dziecka w centrum życia rodziny. Spokojnie zajmuj się swoimi sprawami. Będąc w domu gotuj, sprzątaj, a dziecko niech Ci towarzyszy w tym na tyle na ile jest gotowe. Jeśli chce Ci pomagać, daj mu podobne sprzęty. Po krótkiej chwili zapewne je porzuci i pójdzie do swojej zabawy.

Będzie odchodziło do swoich zabaw i wracało, kiedy zapragnie bliskości, przytulenia, kiedy się zmęczy, zgłodnieje lub skłoni go do tego inna potrzeba. Bądź na to przygotowana i chętna do współpracy z nim. Wychowasz wówczas chętne do współpracy dziecko.

Spraw by dom był bezpieczny

Nikt nie ma oczu z tyłu głowy. Nie ma sensu biegać za dzieckiem krok w krok i stale ograniczać jego kroków, bo to spowoduje złość i bunt. Ale dziecko zaakceptuje ograniczenia, które już istnieją, takie jak barierki i blokady.

Dlatego najważniejsze są odpowiednie zabezpieczenia.

• Koniecznie zabezpiecz schody barierką. 
• Szuflady i szafki, których dziecko nie powinno otwierać - blokadą. 
• Zamontuj na gniazdkach klapki lub unieść odpowiednie zatyczki.
• Usuń z zasięgu rąk dziecka niepożądane przedmioty, abyś nie musiała wołać co chwilę "nie". 
• Zrób to również po to, abyś nie musiała za nim chodzić krok w krok, albo ograniczać ruchliwości dziecka. 

Podsumujmy

Niewłaściwe postępowanie, takie jak ograniczanie dostępu do siebie, do pokarmu, zaspokajanie potrzeb dziecka według zegarka, a nie jego sygnałów, pokazuje dziecku, że życie jest walką, ciągłym zmaganiem ze światem o zaspokojenie swoich potrzeb. Nie walcz z dzieckiem. Nie chcesz mieć w domu małego wojownika. Bądź łagodna.

A jakie Ty stosujesz skuteczne sposoby na bezpieczeństwo w domu? Które z tych wskazówek możesz wprowadzić od razu w życie? Co Ci się najbardziej podobało w tym artykule?