Jak zwykle przygotowałam dla Was zestaw strategii w najważniejszych kwestiach. Nie jest to dokładna recepta, co i jak zrobić, bo w każdym przypadku można postąpić inaczej, ale raczej zasady działania. To trzy uniwersalne i najważniejsze strategie w takich sytuacjach. Jak reagować na ataki złości? Co zrobić, kiedy dziecko krzyczy,
kopie, rzuca się na podłogę? Jak sobie poradzić z histerią małego dziecka?
Przejdźmy od razu do rzeczy. Przede wszystkim zadbaj o to, aby dziecko nie
zrobiło sobie krzywdy. Najlepiej jednak zapobiec takiemu napadowi i w
kryzysowym momencie warto nawet odwrócić uwagę pociechy, np. biorąc na ręce i pokazując coś ciekawego. Wbrew pozorom i prostocie, to bardzo skuteczna taktyka.
Jeśli jednak już doszło do awantury, to zachowaj spokój. Krzyk i
złość na dziecko nic nie dadzą, a mogą spowodować jeszcze większą rozpacz, którą nazywamy histerią dziecka. Zatem pierwsza i najważniejsza strategia, która pomoże w opanowaniu emocji dwulatka - to może być dziecko 1,5 roczne albo 2,5 letnie czy nawet 3 lub 4 latek - w każdym przypadku będzie skuteczna, to:
POZNAJ PRZYCZYNĘ ZŁOŚCI
Warto wiedzieć, że ataki złości przydarzają się dziecku głównie w wyniku odczuwanej
bezsilności i jest to swego rodzaju krzyk rozpaczy. Twoja pociecha potrzebuje wtedy odczuć,
że rozumiesz jej uczucia i że nie ukarzesz jej za ujawnianie emocji.
Od
początku dbaj, aby dziecko wyrażało uczucia w sposób, który nikomu nie szkodzi. Ale nie
nauczy się tego, obserwując jak rodzice krzyczą na nie albo na siebie. Jeśli dochodzi do ataków histerii, kryje się zazwyczaj za nimi bardzo silna emocja: poczucie krzywdy, rozpacz, rozżalenie, obawa, nieuświadomiony lęk, lub dziecko faktycznie bardzo mocno się przestraszyło i nie potrafi się uspokoić.
Twoim ważnym zadaniem jest zorientować się jaka jest przyczyna i nie jest to wcale takie trudne, jeśli jest się obecnym - nie tylko ciałem - od początku incydentu. Czasem kilka słów wyjaśnienia zmniejsza nasilenie ataku i teraz już tylko trzeba poczekać, aż dziecko się uspokoi. Czasem trzeba poczekać, aż się zmęczy i uspokoi, i wtedy wyjaśnić mu lub zapytać, co się stało.
Zanim przytulisz dziecko w takiej sytuacji, zawsze zapytaj czy tego chce, jeśli samo nie wyszło z taką propozycją. Na przykładach i za pomocą licznych ćwiczeń omawiam to w kursie "Rozumiem Twoją Złość".
WYPRACUJ WŁASNY SPOSÓB
W sytuacji, gdy dziecko próbuje coś wymusić i ma zwyczaj wpadania w szał, np. w sklepie, gdy spotyka się z odmową, pierwszym posunięciem bywa konieczność wyniesienia dziecka na zewnątrz. Wyjątkowo przydatna okazuje się rada, aby nie koncentrować się nadmiernie na omawianiu szczegółowo zachowania dziecka w sklepie, ani tym bardziej "pocieszania go", rekompensowania mu straty, czy dla
załagodzenia sytuacji pozwalania na to, czego nie chcesz. Błąd został popełniony wcześniej, teraz należy ochłonąć.
Warto nabrać dystansu i ani nie grozić dziecku, że się je zostawi, ani go nie atakować. Bądźmy obecni z boku i spokojnie poczekajmy, aż dziecko dojdzie ze sobą do ładu, albo weźmy dziecko pod pachę, wynieśmy ze sklepu i poczekajmy na zewnątrz aż się uspokoi. Jeśli to się zdarza często, odradzam zabieranie go ze sobą na zakupy, zanim nie nauczymy się, jak zmienić to zachowanie. Yes, my :)
Kiedy podejdzie
się przytulić, natychmiast bądźmy dla niego dostępni i zaoferujmy to, czego potrzebuje. Mam na myśli p o t r z e b u j e, nie chodzi o zachciankę ze sklepu ;) To pozwoli mu nabierać pewności, że zawsze może na nas liczyć. Mimo, że jest nam wstyd wobec ludzi za jego wybuch, nie jest dobrym pomysłem piętnowanie publicznie dziecka za jego zachowanie.
Potem przeanalizujmy sobie w duchu całą sytuację sekwencja po sekwencji i poszukajmy zapalnika. Jest szansa, że nas olśni - ja to stosowałam z dużym powodzeniem. Nie ma sensu dociekać z dzieckiem, dlaczego się tak zachowało. Natomiast rozmowa z dzieckiem na jego poziomie, na ten temat, że "nie zachowujemy się w ten sposób" i dlaczego, powtarzana przynosi rezultaty.
Sprawdź czy podane przeze mnie sposoby działają na Twoje dziecko. Jeśli u Ciebie to się nie sprawdza, to poszukaj innego sposobu, bardziej
dopasowanego do Ciebie i Twojego dziecka. Moja rada: czytaj, testuj, idź na kurs lub np. warsztaty
umiejętności wychowawczych. Zajrzyj też do zakładki Akademia, bo może właśnie tam znajdziesz coś dla siebie.
ZACHOWAJ SPOKÓJ
Twój spokój w różnych trudnych sytuacjach i konstruktywne
podejście uczy Twoje dziecko podobnej postawy. Podejrzewanie dziecka o złośliwość czy złe intencje to duży błąd. Celem dziecka jest tylko i wyłącznie
zaspokojenie swoich potrzeb, takich ja jak: kontakt fizyczny, poczucie bezpieczeństwa, głód,
pragnienie, sen, potrzeba zabawy, bliskości innych członków rodziny, itp.
Dziecko w tym wieku nie ma potrzeby górowania nad Tobą, robienia Ci na złość,
ani manipulowania Tobą w negatywnym sensie tego słowa. O tyle “manipuluje“
otoczeniem i osobami w pobliżu, o ile mogą się one przydać do zaspokojenia
potrzeb i jest to naturalne. To ten rodzaj manipulacji, który ma miejsce podczas manipulowania klockiem, aby go wepchnąć do odpowiadającego mu kształtem otworu. No bestia uczy się życia - nic więcej :)
Przypisywanie dziecku złych intencji ma szkodliwy i zgubny
wpływ zarówno na dziecko, jak i naszą relację z nim oraz nasze mniemanie o nim. Zmniejsza także nasz zakres akceptacji w stosunku do dziecka. Podobnie działa nadmierna obawa, że “coś mu się stanie”, która prowadzi do nadopiekuńczości i jest równie częstą przyczyną w powodowaniu wybuchów złości. Tym razem wynikających z kontrolowania i ograniczania dziecka.
Człowiek jest istotą
społeczną i dziecko w sposób naturalny chce postępować zgodnie z oczekiwaniami rodzica. Jeśli jest inaczej, najczęściej wynika to z niewłaściwej postawy rodzica, jego negatywnego nastawienia, braku opanowania lub nieumiejętnego zachowania.
Jedną z ważniejszych rzeczy związanych z właściwym reagowaniem jest spodziewanie się po dziecku najlepszego. Podchodząc do dziecka w ten sposób otrzymamy najlepsze rezultaty. Jak zwykle komentarze są mile widziane :)
Właśnie czytasz fragment kursu Bunt Dwulatka - 12 Małych Kroków do Porozumienia z Dzieckiem - to 12 dniowy darmowy kurs mailowy od specjalisty w wychowaniu i radzeniu sobie ze złością i agresją dzieci. Poznaj 12 kroków, które pozwolą Ci inaczej spojrzeć na zachowanie dziecka i dostarczą praktycznych i skutecznych wskazówek. Zapisz się i pożegnaj raz na zawsze z buntem dwulatka! >>Zapisuję się<<
Autorka artykułów
Barbara Dziobek - rodzic, pedagog, coach i trener, specjalista terapii RTZ
Pasjonatka świadomego rodzicielstwa, autorka artykułów, poradników, warsztatów, kursów on-line dla rodziców. Specjalizuje się w radzeniu sobie z trudnymi emocjami oraz uzdrawianiu relacji rodzice - dzieci. Podkreśla, jak ważna jest świadomość w wychowaniu. Prowadzi rodziców do ich własnego rozwoju poprzez wgląd i lepsze poznanie samego siebie, co skutkuje stworzeniem szczęśliwych i harmonijnych związków nie tylko z dziećmi. Więcej
Komentarze
Prześlij komentarz
Dziękuję za Twój wpis!