Zapomniane i czasem mocno zaniedbane, akceptacja i empatia wracają do łask. Nie tylko Rodzicielstwo Bliskości i Porozumienie Bez Przemocy wyrastają z tych dwóch wartości. Umiejętności wychowawcze najlepszych terapeutów, pedagogów i rodziców również na nich bazują. Co znaczą te dwa terminy, które tak abstrakcyjnie brzmią? Dlaczego są tak ważne w wychowaniu?
Akceptacja znaczy "przyjąć". Empatia znaczy "zrozumieć". Te dwa słowa są fundamentem do budowania bliskiej i prawidłowej relacji z dzieckiem.
Czasem bardzo trudno jest je nam okazywać. Czy według Ciebie łatwiej jest przyjąć coś takim, jakie jest - czy zrozumieć, dlaczego tak jest? :) I to i to może okazać się trudne...
Do czego potrzebna jest nam akceptacja?
Akceptacja w życiu dziecka jest koniecznym warunkiem do jego fizycznego i duchowego wzrostu!
Akceptacja to tak naprawdę sztuka okazywania miłości. Daje dziecku odczuć, że jest kochane i ważne. To właśnie jest klucz do bliskości i porozumienia z dzieckiem.
Na to, czy potrafimy okazywać akceptację wpływa fakt, czy nam była ona okazywana we właściwy sposób. Jeśli nie doświadczyliśmy jej w życiu, możemy mieć problem z jej okazywaniem.
To nie znaczy, że jesteśmy na straconej pozycji, bo można się tego nauczyć.Co w tej nauce akceptacji jest ważne?
Idąc dalej musimy sobie postawić następne pytanie. Czy można kogoś zrozumieć, jeśli się go nie akceptuje?
Trudno jest nam zrozumieć dziecko, kiedy:
- świat dziecka i rodzica,
- sposób odczuwania,
- a później poglądy
się różnią.
To sytuacje, gdy może być równie trudno o akceptację jak empatię.
Czasem czujemy z dzieckiem ogromną bliskość i pokrewieństwo dusz, a czasem tak bardzo nasze dzieci różnią się od nas!
Jest wtedy podwójnie trudno. Mimo naszych starań wciąż natrafiamy na przeszkody. Trudno nam dotrzeć do dziecka. Jak grochem o ścianę. I mamy ochotę walić głową w mur.
Nasze starania spełzają na niczym, bo mechaniczne stosowanie zasad komunikacji, niepoparte autentycznym odczuwaniem, jest przez dzieci odbierane, jako fałszywe. To prowadzi do fiaska wszelkie próby porozumienia.
Jak to zmienić? Potrzebujemy zmiany naszego myślenia i nastawienia, aby móc dostrzec punkt widzenia dziecka i aby szczerze umieć mu to okazać. To ważna umiejętność. To fundament naszych relacji. Nic dziwnego, że wali się dom, kiedy fundamenty się kruszą. Dlatego tak ważne jest, aby nauczyć się, w jaki sposób okazywać dziecku akceptację i empatię, aby czuło się rozumiane i kochane. Więcej o nauce akceptacji i empatii możesz dowiedzieć się Tutaj: http://www.centrumrodzinki.pl/akceptacja-sztuka-okazywania-milosci-daje-dziecku-odczuc-ze-jest-kochane-wazne/
Akceptacja znaczy "przyjąć". Empatia znaczy "zrozumieć". Te dwa słowa są fundamentem do budowania bliskiej i prawidłowej relacji z dzieckiem.
Czasem bardzo trudno jest je nam okazywać. Czy według Ciebie łatwiej jest przyjąć coś takim, jakie jest - czy zrozumieć, dlaczego tak jest? :) I to i to może okazać się trudne...
Do czego potrzebna jest nam akceptacja?
Akceptacja w życiu dziecka jest koniecznym warunkiem do jego fizycznego i duchowego wzrostu!
Akceptacja to tak naprawdę sztuka okazywania miłości. Daje dziecku odczuć, że jest kochane i ważne. To właśnie jest klucz do bliskości i porozumienia z dzieckiem.
Na to, czy potrafimy okazywać akceptację wpływa fakt, czy nam była ona okazywana we właściwy sposób. Jeśli nie doświadczyliśmy jej w życiu, możemy mieć problem z jej okazywaniem.
To nie znaczy, że jesteśmy na straconej pozycji, bo można się tego nauczyć.Co w tej nauce akceptacji jest ważne?
- Po pierwsze akceptowanie siebie. Czy lubię siebie takim jakim jestem?
- Po drugie przekazywanie akceptacji dzieciom. Czy umiem okazać dziecku, że przyjmuję je takim jakie jest? Czy wciąż coś mi przeszkadza i widzę jak wiele wad posiada?
- Po trzecie akceptacja jest niezbędna dla umiejętnego słuchania i rozumienia uczuć naszych i dzieci!
Idąc dalej musimy sobie postawić następne pytanie. Czy można kogoś zrozumieć, jeśli się go nie akceptuje?
Trudno jest nam zrozumieć dziecko, kiedy:
- świat dziecka i rodzica,
- sposób odczuwania,
- a później poglądy
się różnią.
To sytuacje, gdy może być równie trudno o akceptację jak empatię.
Czasem czujemy z dzieckiem ogromną bliskość i pokrewieństwo dusz, a czasem tak bardzo nasze dzieci różnią się od nas!
Jest wtedy podwójnie trudno. Mimo naszych starań wciąż natrafiamy na przeszkody. Trudno nam dotrzeć do dziecka. Jak grochem o ścianę. I mamy ochotę walić głową w mur.
Nasze starania spełzają na niczym, bo mechaniczne stosowanie zasad komunikacji, niepoparte autentycznym odczuwaniem, jest przez dzieci odbierane, jako fałszywe. To prowadzi do fiaska wszelkie próby porozumienia.
Jak to zmienić? Potrzebujemy zmiany naszego myślenia i nastawienia, aby móc dostrzec punkt widzenia dziecka i aby szczerze umieć mu to okazać. To ważna umiejętność. To fundament naszych relacji. Nic dziwnego, że wali się dom, kiedy fundamenty się kruszą. Dlatego tak ważne jest, aby nauczyć się, w jaki sposób okazywać dziecku akceptację i empatię, aby czuło się rozumiane i kochane. Więcej o nauce akceptacji i empatii możesz dowiedzieć się Tutaj: http://www.centrumrodzinki.pl/akceptacja-sztuka-okazywania-milosci-daje-dziecku-odczuc-ze-jest-kochane-wazne/
Czy mogę prosić o opublikowanie w jaki sposób można nauczyć się akceptacji i empatii?
OdpowiedzUsuń